Her sevdiðimde baþýma bir dert almak zorundamýyým?
Seviyorum diye her seferinde birini öldürüyorum.
Kendime sormaya utanýyorum.
Kaç canlýsýnýz siz? Kaç canlýyým ulan ben?
Hadi siz yaþýyorsunuz istediðiniz gibi benim öldürdüm sanmalarým neden?
Þu sýralar ben can çekiþiyorum.
Bir annenin doðum sancýsý sanki bendeki.
Ölümle yaþam arasýnda belirtiler baþ gösteriyor þu bedenimde.
Kaç kabri yan yana çizdim bilir misin yüreðimde !
Kalbim kimsesizler mezarlýðýmý?
Her gelen ölüyor bir köþesinde.
Samanlýkta iðne aramaya benzetmiþtim beni sevmeni.
Ayaðýna battým sýrf sen gör diye.
Ama sen her seferinde daha derinlerde aradýn aþk denen mereti.
Yetmedi mi çektirdiklerin kadýn?
Yetmedi mi çektiklerim söylesene kadýn !
Korkuyorum seviyorum demeye.
Ben yürekten severken, sen yürekten hazýrsýn vermeye !
Yeter artýk son ver çirkefleþmeye.
Elini ver bana nolur.
Elini ver bana sevgili.
Göbek baðým dolanýyor ayaklarýma. Kalkamýyorum.
Aðýr geldi ayrýlýðýn yükü yardým et. Kaldýramýyorum !
Hakan Özalp...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.