zaman ki kör nesne
rüyalarda mor
gülümsemelere vursa da uykunun ayak sesleri
hepsi boþ
anlamý hýzla koyultan satýr aralarýnda
öncelersiz geceler geçmekte
gözünün içine baka baka
ertelenmeye alýþýk olan sonralar
yarým kalmýþ bir düþ buluþmasýnda
ruhun tinindeki uçurum
bir hafiflik sorma
sönmesi yasak ayýn buruk sevincinde
ve ben
sevincin bir basamak üstü
asmalarý süsledim iþitsel sessizlikte
her yapraðýna dokundurup çocukluðumun ellerini
sakladým bir köþede
gördüm ki birkaç satýrdýk
deðiþen hayat,
okuduðum en uzun yalnýzlýk
...