bu gece
dudaklarýma tutunmuþ
hýrpalanmýþ þiirler
öyle ki
yaþamýn koynundaki düþlerde
bir göçmen buluttur
karanlýðýn kalbi
usulca býraktýðýnda kendini boþluða
kýrýklarýný savurur i mgeler
müjdelerken tüm hükümlerini
yaðmur gezginleri
ben
okunaksýz sayfalarda susarým
baþý yok
sonu yok
çevrilen yapraklarýn
ey sevgili
dalýndan soyunurmuþ karanlýðýn büyüsü
hissettiði yazgýyý
kendine yazarken
merdivensiz gökyüzünde
yüreðinde bulurmuþ sözcüklerde sýrlanmýþ sevdasýný
.......