GERÇEK

öylesine seviyorsun ki
ölmecesine.
üstelik güveniyorsun
yaþanmýþ günlerin anýsýna.
umutlanýyorsun gülümsemelerden.
onu duyumsuyorsun,tüm güzel þeylerde
sobanýn yanýþýnda,
ampulün parýltýsýnda.
onu buluyorsun
düþündeki yarýnda.
o süslüyor rüyalarýný,
gözlerin onunla açýlýyor uykudan.
sýðmýyor yüreðe,dile,þiire
o sesleniyor dinlediðin þarkýlardan.
eþdeðer oluyor mutlulukla
tüm adýmlarýn ona gidiyor.
ona açýlýyor kollarýn.
dudaklarýn onun için açýlýp kapanýyor.
dilin onun için dönüyor.
sevdaný veriyorsun,
umudum diyorsun.
ona koþuyor,
onu yaþýyorsun.
o ise çok uzaklarda,
uzaðýnda umudunun,sevdanýn.
açýlan kollarýnýn uzaðýnda.
onun umudunda sen yoksun.
ayak seslerinde deðil,onun bekleyiþi.
onun yüreðinde sevgin yok,
onun sevgisinde sen yoksun.
ve sen eriyorsun gitgide
bitiyorsun.
hiçbir þey ifade etmiyor onun gözünde
sevgin gibi,bekleyiþin gibi,umudun gibi
acýlarýn ve göz yaþlarýn da.
yanýtsýz sorular kemirmeye baþlýyor düþünceni.
-neden ?diyorsun
-niçin, nasýl? diyorsun
anlayamýyorsun.
ve sana duygusal diyorlar
susuyorsun.
bir þeyler kabarýyor içinde
dökemiyorsun.
gözlerini tavana dikiyorsun,
bir nefes daha çekip sigarandan
dumanýný havaya üflüyorsun
ve acý acý gülümsüyorsun.
ÝÞTE O KADAR!

Sosyal Medyada Paylaşın: