GEL
Hadi siyah saçlarýný ver rüzgârlara
Kokunu ver,
Getirsin seni bana…
Gözlerinin rengiyle, beyaz teninle düþlerime gir
Kurtarsýn beni en zifiri karanlýklardan
Avuçlarýma eskisi gibi senin sýcaklýðýný býrak
Taþ kalbime umutlar yükle
Hatýrla…
Yarý Yolda sabaha geç kalmýþlýðýmýzý
Kar boranda üþüdüðümüz günleri
Âleme inat kimsenin bilmediði sevgiyi
Kayalýklarýn bile anlayamadýðý sahilleri
Hatýrla piþmansýz geçen o seviþmeleri
Ýhanetin aramýzdan geçmeye bile korktuðu senli geceleri
Hatýrla…
Ýyi gecelere iliþtirdiðin O nedensiz elvedayý
O gidiþin yok mu gidiþin…
Anlamsýzlýklarýn geceyle hesaplaþmasý gibiydi…
O gidiþinle beraber
Sevdalý yüreðime intiharlar yükledin
Ben seni… Korkusunu yaþadýðým ölümün,
Kýyýsýndan geçerken sevmiþtim
Oysa sen o kýyýyý uçurum yapýp beni attýn
Senin beni bir daha atacaðýný bilsem… Yinede sen gel
Ben sadece Beklemenin ölüm olduðunu bildiðim için… Gel
Mehmet Emin Karademir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Emin Karademir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.