Maria Puder...

Kimseler bilemedi Seni,
Saklandýn.
Sen ölümünle, Yüreklerde,
Aklandýn.

Kaç Sevdâ gömdün kuytularýna,
Yüreðinin.
Kaç yürekten kaçýrdýn Kalbini,
Gözlerinin.

Bir Ben Tanýrdým, Bir Ben Bilirdim,
Seni…
Aslýnda Kimseler anlayamadý,
Bizi…

Kürk mantonun arkasýna gizledin belki,
Ýçindeki kimsesizliði.
Hangi Nihavend kemanýn melodilerine sakladýn,
Dokunulmamýþ parmaklarýný?...

Sözler mi , Gözler mi? Gülen gözler mi?
Kandýrabilirdi Seni.
Kaç kadeh boþanýrdý karþýndaki boþ beyinlerde
Ebrûli naðmelerinde?

Uzaktan inlerdi þiirler,
Barlar sokaðýnda yaþamýn izi…
Kuytulardan cýlýz keman sesleri yayýlýrdý,
Adamýn toplanýrdý dilinde sözleri dizi dizi…

Þimdi Sen yoksun, O sokaklar bomboþ,
Ýnleyen kemanlar yok artýk, Yazýlan þiirler.
Kürk Mantolu Madonna yok artýk,
Tablosu solmuþ…

Ne tuhaf deðil mi?
Sen kendini o kadar anlattýn,
Þimdi ben anlýyorum Seni,
Sen kendini anlatmadan…

Sevdiðinde bir kez Sever,
Kürk Mantolu Madonna – Maria Puder..
Kýsacýk ömrüne bir Aþk Yeter…
Aþk Onsuz Baþladý, Onunla devam eder..


Nevin Akbulut
OnÜç-Temmuz-ÝkiBinOnBir*18:00
Sosyal Medyada Paylaşın: