Yemek yemeye benzer aslýnda aþk.
Kimisi hýzlý hýzlý tadýný almadan yer.
Kimisi yavaþ yavaþ tadýna varmak ister.
Yemeðe benzer aþk..
Kimi zaman boðazýna dizilir lokmalar.
Týpký aþkýn kursaðýnda kaldýðý gibi.
Ve sen bir yudum su beklerken ansýzýn birisi sýrtýndan vurmaya baþlar.
Yemeðe benzer aþk.
Bazen bir köþeye konmuþ olur.
Eþkir bir zaman sonra tadý bozulur.
Kimisi çok tuzlu, kimisineyse bol acý konur.
Yemeðe benzer aþk.
Bir çok kiþi açtýr aslýnda bu yemeðe.
Ýsraf edenlerin gözlerine bakarlar.
Kim bilir kimler var kýrýntýsýna can vermeye?
Çarpar insaný yüreðinden.
Feleðini þaþýrýr dünyasýný döndürür dikkat edeceksin.
Aþk bir nimete benzer sevgili.
Yemeyeceksen israfta etmeyeceksin !
Hakan Özalp...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.