Bu gece gözlerimden damla damla düþüyorsun.
Tutamýyorum göz çukurlarýmda seni.
Barajý aþan su misali boþluða savruluyorsun.
Kötü konuþamýyorum ardýndan.
Susuyorum.
Sana su’suyorum.
Kimi zaman göz yaþlarýmý yutuyorum.
Yinede ayný þey.
Bak içime kaçtýn.
Su akar yolunu bulur misali.
Razýydým oysa tek damlanda bir ömür ýslanmaya.
Neden kalbimin duvarlarýný yýkýpta gittin?
Her köþe baþýnda bir hayalin.
Her hayalinde binbir kýrýklýðým.
Bu mu benim hakkým ! Ben bunun için mi sevdim?
Ben seni gözümde damlasýyla saklarken.
Sen bunu deðil. Düþtüðün ayaklar altýný seçtin !
Þimdi kalemime döküyorum seni.
Saçmalamýþ bu þair diyecek kimisi.
Beddualar edecek; sayacak , sövecek belki.
Umurumda mý?
Gidiþine ölmüþ bir yürek, Hangi bedduayý umursarki ?
Hakan Özalp...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.