Sessiz ve Sensizim...

Sessiz ve Sensizim..
Sensizlikte buldum Seni.
Dolaþtýðýmýz meydanlar,
Þimdi Biz’siz Özgür…

Seni bulduðumda kaybettim, Þehrimin tüm ýþýklarýný,
Karanlýktý artýk her yer.
Özgürlük kadar…
Herkes çýplaktý gözümde..

Kalp gözüm mü açýlmýþtý?
Böyle düþüyordu maskeler.
Herkes diye baþladýðým her þey,
Sana dönüþüyordu.

Aðlar gözlerimden nîdalar,
Vurur kýyýlara.
Bir nehir olur, bir Deniz,
Sýzar gözlerimin mavisi..

Saat ilerliyor, Zaman geçiyor.
Saat ilerledikçe, akrep zehirliyor,
Kusuyor zehrini yelkovana,
Ölüm geliyor.

Ölü geliyor, Ruhsuz..
Bu Ruhsuz bedende kaç cinayetin var?
Kaç intihar var gözlerinde?
Söyle!

Son bir defa Senin olmak için,
O kokularý duymaya bile razýyým.
Hatta Sen de ölüp,
Diðer intiharlarýn yanýna gitmeye bile…

Baþý ile sonu ayný olmuyor hiçbir þeyin,
Baþlarken Sesli, Þimdi Sessiz,
Dahasý Sensiz…
En baþýnda da Sensiz miydi?

Tüm sorularým Sana da,
Kendime yok mu?
Bu defa baþtan baþlasýn,
Hiç yaþanmamýþ olsun.

Ýlk biz yaþayalým.
Ýlk olsun.
Ölümüm bile
Ýlk Sen de olsun…

Nevin Akbulut
OnÝki-Temmuz-ÝkiBinOnBir*17:40

Sosyal Medyada Paylaşın: