E.Ö./E.S…

“E.Ö…(Ellerinden önce…)”

Adýmlarým;
Bu hanýn duvarlarýnda
Sararmaya yüz tutmuþ algý
Eþiðimden sýzan saniyelerce soðuk.
Hazan hüzünlerinde bir çaðrý
Taþlar gibi yazgýsýnca sabýrlý.
Voltalar, yalýn renklerin fýrçasý,
Beyaza düðümlenen toprak kokusu
Birkaç damla yaþta tomurcuk
Mersin ve gül çaðlayanda bir yaðmur,
Ölüm kadar maðrur.
Beyhude bir ay aydýnlýðý
Çýplak ayaklarýma deðmez þarkýsý.


“E.S…(Ellerinden sonra…)”

Ellerin saçýlmýþ semaya
Saba perdesinde ezan
Ellerin;
Nebevi rahlesinde bir sonsuzluk raksý.
Yüzüme ýlýk iklimlerden buselik
Ýpek bir tül gibi düþer yakamozlardan
Görünmez sandýðýmýn sathýna
Ve gözlerimde
Doyumsuzluk müptelasýnca açlýk okunur.
Dün, bugün, yarýn,
Ne varsa adýna kayýtlý zamanýn
Ve ne yazýldýysa sýnýrlarýna dünyanýn
Ölçülü, silik, çekingen
Çýnlayan yankýsýnda yüreðin
Yitik ve tükenmiþ,
Belirsizlik izlerince kesin;
Bilenir ellerinde türküsü
Sancýsý baþlar hayatýn ve doðar;
Var olmak olgunluðunca bir sevda hükmü
Kar gibi birikir gönülde
Hakikat kadar sevilesi
Ellerin telaþlanýr gerçeðe
Yokluðun aynasýndan filizlenir ellerin…

08.06.2011
m.abdýrgan

Sosyal Medyada Paylaşın: