uyanýrken gün
duru bir yalnýzlýkla
bir sürgün hasrete ver adýmý
gölgeler arasýnda
silinirken adsýz iniltilerim
yatýþsýn düþlerimdeki
fýrtýnanýn gülümsemesi
hissel vurgunlarýn
aksýna vurunca özlediðim yüreðin
bir katýmlýk gün ýþýðýyla eðilsin
yaðmurlarýn ahengi
öyle ki
yeni yeþillenmiþ dallar rüzgarla çalýnýnca
döner kendine o varýlmayan anlam
býrak yýllar küssün baðrýmdaki ufuklara
nasýlsa sonsuzluðun kurdelesi
beyaz bir mihenk taþý
......