istanbul’da yaðmur
gece soðuk, yollar ýssýz
denize sesleniyorum ayaklarýmda tuz... buz
oluyor sonra rüyâlarým. rüyâlarým yine sana koþuyor,
annem geliyor uzaklardan, bahçede hanýmeli
rüzgâra býrakýyor kokusunu
alýp gidiyor iz býrakmadan
yolda martýlar
vapur çýðlýklarý...
Kadýköy’de bir yokuþtan çýkýyoruz seninle
deniz ardýmýzda, sen kayboluyorsun
ben sarmaþýklar içinde bir kapýdan geçiyorum
baþka bir kapý açýlýyor ardýndan.
ardýmda ayak sesleri
aðlayan yengeçler
nefessiz balýklar...
banukalyoncu/istanbul’datemmuzunbirinde
Fotoðraf: Bade Kalyoncu