Bir kapalýlýk var… Tam uç noktada gönlün bittiði, hayalin baþladýðý yerde Bir açýklýk ise gel haykýrýþlarýnýn narasýný atýyor Gördüðüm ise sadece bir siyahlýk içinde ben…
Aðaçlar… Yeþil ama kötü, kýzýl ama dipsiz bir kuyu olmuþlar Sessizliðim, durgun bir denize dönüþüyor… Her karanlýk rüyada, elimden gelen tek þeyi Susmayý yine tercih ediyorum
Açýlmayan ne çok hatýram varmýþ meðer Hadi yaðmur, göster kendini ve yaðdýðýn kadar yað Bu kötülüye yað… Bu hayata da yað… Hatta bu kendinden geçmiþ olan kendi bulutlarýna da yað…
Bil… Yalnýzlýðýmý… Suskunluðumu… Ve bir sel gibi… Götür beni o mavi denize…
SEFA ÇELÝKÖRS
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet Kardelen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.