Gecelere sorduðum Büyük bir hükümdü bu; Kara duvar gibi, Yansýyan güneþe, Parýldayan siyah bir Elmas gibiyim. Neden? Sonuç; Yakut olan kalbine geliyorum… Yerlerde güneþe karþý, Suya dönüþe beyaz karlar misali, Soðuða hasret kaldým. Bir aðaç düþündüm bugün, Mavi yýldýzý vardý yüzünde… Sessizdi gözyaþlarý, Maviydi hayatý, Týpký gülen sen gibi… Ama siyahtý içi, Týpký aðlayan ben gibi… Dönme artýk, istemem sen gibi…
Sefa Çelikörs
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet Kardelen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.