Mutlu olan herkes… Yüzündeyim her þeyin, Tam gökyüzünde…
Hüznün bulutuyum ben, Acýyla seviþen kýzgýn çöllerde, Afrika çocuðu misali… Mutlu olan herkes, Benim olmadýðým lalelerin gül savdasýn da
Kýzgýn çöllerde aç kalan çocuk gibiyim… Savunmasýz, Aþkýn korumadýðý, Çaresiz bir çocuk…
Akbabalarla anlaþýyor gibiyim Alýn diyorum, ona dokunmayan bu bedenimi Açlýðým sadece onun yokluðuna…
Alýn bedenimi diyorum, Ama dokunmayýn ruhuma… Aþk sadece bedenin ruha hapsidir diyorum Aþk kalbimde olan, Sinir uçlarýma dokunan damarlarýmdýr Buna inanýn diyorum
Aþk diyorum, Bir gece ortasýnda Ay ile kara bulutlarýn seviþip, Güneþi doðurmasý kadar zordur Ama gerçektir…
SEFA ÇELÝKÖRS
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet Kardelen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.