Babam

Ben çocuktum, babam genç,
O yürürdü, ben ardýnda koþar adým,
Büyüdüm genç oldum, o orta yaþ,
O yürürdü, ben yürürdüm,
Ben orta yaþtayým, o pirifâni,
Ben yürürüm, o nefessiz kördüðüm.

Hasret buharýyla,
Nemlenir pak duygularým,
Kýþ boranýnda gitmiþti,
Bahar yaðmurlarýný miras býraktý,
O günden sonra.

Dört ocak, hüzün günüm,
Kavuþmayý anma yýldönümüm.
Her gün yakar yanacaklarýmý,
Ýçimde iyileþmeyen kabuksuz yaram,
Dönülmez yarýndan kalan dünüm.

Ýki bin üç baharý nadide bahardýr,
Kardelenli, papatyalý, erguvanlý,
Yemyeþil, neþeli ve hayat dolu,
Masumiyetiyle utandýrýrken tabiatý,
Babamýn yaþadýðý en son bahar,
Hatýrladýðým baharlarýn sonu.

Geçtikçe ömür, toprak çeker bir yanýmý, hayat sefil,
Þemailimdeki aþýnmalarý durdurmak, mümkün deðil.

Sosyal Medyada Paylaşın: