Yaşlandıkça

Geceler haram,
Gündüzler kargaþalý kavram,
Bir dizin anlamsýz sözcük,
Göbek adým beþer,
Asýl adým, ölüm.

Býyýk altýndan gülüp geçiyor ömür,
Maziye sýðýnýyor, yaþlandýkça insan,
Düþtükçe anýlarýn esaretine,
Birde yaþlýlýk vurur sert ünsüz harften,
Yar desen kar olur, dost desen post,
Gevþer adýmlar, kaybolur gölgen,
Çepeçevre sarar imkansýzlýklar,
Çocuktan beter olursun,
Kablelmilata bile hatýrlanmazsýn,
Ölümdür, yaþantýnda en anlamlý sözcük,
Ve en tatlý öpücük.

Eðer biriktirmiþsen dünya malýný ömrünce,
Iflahýný keserler acýmasýzca, sen ölmeyince.

Kapanýr göz kapaklarý,
Gören gözler buðulanýr Aðustos’ta,
Tenin kývrým kývrým kýrýþýr,
Dün, eline su dökemeyenler,
Bugün özgürlüðüne karýþýr,
Ve viran olur kalbin,
Her soluðun bedbin.

Endazeye gelmez ölümün ziyalýðý,
Kaldýrmaz hiç bir güç, hakikat aðýrlýðý.

Iþte dostum, gençsin daha,
Sana uzun, ama kýsa bir ömrün var,
Sabret, nefsine hükmet,
Kendini ýslah et,
Gerekirse nefsine kahret,
Yaþadýkça karnýný doyur,
Kimseye muhtaç olma,
Ancak, hakikat olsun emelin,
Gaflette dalma.

Ölüm, en anlamlý sözcük,
Ebedi bir öpücük.
Ölüm, en güzel hikmet,
Ve mutluluða hicret,
yasin NEBÝOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: