Dün ve Bugün

Dünü gördüm daha dün, bugüne selam, saygý söyledi,
Dünü andýk bugünle, düne düzenbaz, dönek dedi.
Bugün kendini beðenmiþ ukala, görmeden kirli özünü.
Utanmadan karaladý, tanýmadýðý, destansý güzel dünü,

Sevimli bir amca vardý, yaþlýydý, Hasan derlerdi adýna,
Pek mutaassýptý, asla katýlmazdý, gençlerin yaptýklarýna,
Güneþ gözlüðü, kolsuz gömlek, fötr þapkaya iblis iþi derdi,
Þekli, þemaili ve de libasý karýþtýrmýþtý, inanç dünyasýna.

Derken Hasan emide, dün öldü, giyen giydi, takaný taktý,
Dünün erdemleri, bugünün bilgelerine umutsuzca baktý,
Ne yaþlýlar anladý gençleri, ne gençler bildi kendini.
Her yeni nesil bilge bilinir, son nesil kimliksiz çýktý,

Öz yurdumda esir duygularým, öz yurdumda firari yaþam,
Kötülüðe sonsuz aydýnlýk, adalette her mevsim akþam,
Dedem vaktinde gençlik münafýktý, bugünse dedem gerici,
Gizli mahzenlerde sücuttayým, dýþarýda gaflet, onursuz kinci.

Hiç anlamadýk Yunus’ u, duymadýk Mevlana’nýn çaðrýsýný,
Hep batýlladýr amellerimiz, hep beþere saydýk gönül aðrýsýný,
Dilimizle, kalbimiz itilaflý, çapraþýk duygular girdabýnda köle,
Ne fikrimiz fikir, ne zikrimiz zikir, çaldýk cahiliye maynasýný.

Sosyal Medyada Paylaşın: