Dolunay
Dolunay…
Dolunay;
Beyaz gelinlik içinde, nazlý, nazlý süzülürken izledim,
Seni bu güne kadar, böyle güzel görmedim.
Vefasýz bir aþka inat, seni bu gece, çok fazla sevdim.
Dolunay;
Sen uzayda, çok uzaklardasýn ama karþýmda,
Bakýþýrýz temiz bir aþkla, umut yolculuðunda.
O, yaþadýðým dünyada, fakat çok uzak diyarlarda.
Dolunay;
Bak sana coþkuyla el sallýyorum,
Ben þu anda, seninle aþký konuþuyorum.
Onunla söyleþmek nerede? Sadece ama sadece susuyorum.
Dolunay;
Sen yýldýzlara arkadaþ,
Uzayýn derinliklerinde, dostlarýnla sarmaþ dolaþ.
O uzaklarda bensiz, benim gözlerimde, dinmeyen yaþ.
Dolunay,
Aylarýn en güzeli, masallar kahramaný,
Þiirlere merhem, karanlýk gecelerin sultaný.
O masum bir prenses, ben yalnýzlýklarýn kurbaný.
Dolunay;
Sen gecenin serinliðinde, beni ýsýtamadýn,
Üþüyen bedenime, çok da umut olamadýn.
Yalnýzlýk içine ki beni, yürek sýzýlarýma esir býraktýn.
Dolunay;
Bir düzen içinde dönerken, sen hep karþýmda olacak.
Benim hayatýmda O, sadece bir hayal olarak kalacak.
Anýlar arasýnda, uzun zaman yaþayacak.
Dolunay;
Saatler sonu aðýr, aðýr giderken,
Tekrar geleceksin, burada seni beklerken.
Lakin ne O gelir, nede ben O’na giderim, hayat biterken.
Mehmet Macit 08.10.2009
Gerçekler ve hayaller
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.