Bir soykırım masalı

Bir Soykýrým Masalý


Yaþlý ninem masal anlattý,
Çocuklarý etrafýna toplayýp.
Uzun kýþ gecelerinde, gaz lambasýnýn ölü ýþýðýnda,
Köroðlu dedi, Bolu Beyi dedi, kýr atý anlattý.
Kaf daðlarýnýn ardýndaki dünyalardan bahsetti.
Devleri, cinleri, cüceleri, keloðlaný, söyledi.
Masallar anlattý, bizlere Nenem.
Bazen aðladýk, bazen güldük, korkudan büzüldük.
Bir masalý vardý, aðlardý, zor anlatýrdý Nenem.
Masala baþlarken derin bir nefes alýr, içini çeker,
Ermeni zulmü diye baþlardý.
Çocuklar derdi: Böyle bir zulüm dünyada yaþanmadý.
Ne kadýn, ne bebek, ne yaþlý, canýný kurtarmýþ.
Burunlar, bacaklar, memeler, kulaklar kesilmiþ.
Bacak kadar kýzlarýn bile namuslarý kirletilmiþ.
Býrakýn insanlarý, ne ev, ne samanlýk ne hayvan kalmýþ.
Çok çile çekti insanlarýmýz çocuklar, çoook.
Ninem;
Hem aðladý, hem anlattý.
Yaþlý ninem Ermeni dedi bize, Ermeni çok kötülük yaptý.
Müslüman böyle zulüm görmedi.
Biz anlatýlanlarý masal sandýk,
Yýllarca bu masalý, hayalimizde taþýdýk.
Zaman oldu büyüdük, okuduk, okullarda öðrendik.
Ninemin anlattýklarý masal deðil, en acýmasýz gerçekmiþ.
Öðrendik ki savaþ çýkýnca, erkekler savaþa gitmiþ.
Geride kalan savunmasýz insanlar, Ermeni çetelerinin eline düþmüþ.
Yapýlanlar bir soykýrýmdý, acýmasýz vahþetti.
Amaç doðuda yaþayan Müslüman Türk’ü tamamen yok etmekti.
Sahipsiz kalan insanlar göç oldu, dizildi yollara.
Yollar uzadý, can pazarý baþladý, dayanmak zor hastalýklara.
Anadolu insaný, saf, temiz bir Millet,
Ne hallere düþmüþtü, çekmiþti çok eziyet.
Zaman, zaman içinde medeni Dünya’da bir masal:
Diyorlar’’ Ermeni soykýrýma uðramýþ’’
Millet’ime yapýlanlar, sayfalara yazýlmamýþ.
Dünya Devletleri’nin dilinde bir þarký!
‘’Ermeni masum, Ermeni suçsuz, Ermeni haklý, Ermeni Soykýrýma uðradý’’
Kabul edin bu masalý.
Devlet Ermeni’yi koruyup, baþka yere taþýmýþ.
Çile çeken, ölen, kaybolan insan çok olmuþ.
Yapýlanlar elbette doðru deðildi.
Lakin olanlarýn sebebi kendi çeteleriydi.
Bunu unutup Devleti suçladýlar,
Ölen binlerce Müslüman’ý hiç ama hiç hatýrlamadýlar.
Ölen Müslüman Türk’tü.
Batýlýlar için ölenler, insan bile deðildi.
Ermeni masalý vardý masada.
Kolaysa anlat bakalým doðrularý dünyaya.
Bizi yönetenler uyumuþ yýllar yýlý.
Ermeni yol almýþ uzun yýllar boyu.
Hadi onlar Ermeni dostu Avrupa’lý.
Ya bizim vatandaþlarýmýz, onlarý ne yapmalý.
Utanmadan geçmiþini suçlayanlar,
Yollarda Ermeni’yiz diye baðýranlar.
Kendi insanýnýn acýlarýný dillerine almayanlar.
Ölen geçmiþimin ruhlarý, þimdi çeker iþkence.
Bu nesil kimden geldi, kendini bilmez, binlerce.
Ermeni’ye çanak tutan beyinler:
Biz Tarih’i çok iyi biliyoruz, eðrisiyle doðrusuyla.
Ýki yüzlülük yapmayýn, kim olduðunuz ortada.
Adýnýz Mehmet, Ali, Serdar, Doðan olabilir.
Gönlünüz Ermeni olmuþ, kalbinizde ihanet.
Soykýrým Millet’ime yapýldý, yanýlmayýnýz,
Tarih sizleri lanetleyecek, bunu çok iyi anlayýnýz.


Mehmet Macit 24.04.2010
Biz Ermeni’yiz diyerek yürüyenlere.


Sosyal Medyada Paylaşın: