İÇİMDEKİ MAVİ DENİZ

Ýçim kýpýr kýpýr olur masmavi denizde,
Çýplak ayaklarýmýn altýndan kayar, altýn renkli kumlar…
Bir ateþten top’tur yakar, tepemizde güneþ…
Ve karþýlara hayal meyal yeþil adalar serpilmiþ…

Günbatýmýn da, mavi satenden bir abiye giyer deniz…
Yürürüm hemen iskeleye…
Çeker beni o büyülü mavilik kendine,
Sonra el sallarým, son seferindeki teknelere…

Deniz mavisi gözlerin gelir aklýma,
Uzaklara dalar giderim, bazen…
Mavi meltemler, uçuk yosun kokularý getirir bana…
Sonra beyaz martýlar gelir çýðlýk çýðlýða…
Güneþ elveda der, usulcacýk çekilir bulutlara…
Bir ürperti duyarým o zaman,
Nefes alamam, bir þeyler düðümlenir boðazýma..
Ýþte o zaman gemiler batar ruhumun derinliðinde…

Salkým salkým bulutlar aðlar önce,
Sonra birkaç damla gözyaþým düþer denize…
Yakamozlar fotoðraf çektirirler her gece…
Deniz kýzlarý çýkar gelir birer birer sessizce…

Ve loþ ýþýklarýyla…
Hüzzam þarkýlar yükselir bir sabahçý kahvesinden…
Beyaz martýlar eþlik eder þarkýlara…
Hatýralarým hapsolmuþ istiridye kabuklarýnda…
Gitmez bu med-cezirlerin uðultusu kulaklarýmdan…
Bak sakin ve gizemli gece, yorgun düþüyor sabaha…
Ve ürkek bakýþlý beyaz bir posta güvercini konar omuzuma…
Senden haber getirir…





Abdulkadir ÖZCAN
Bursa
23.04.2011

Sosyal Medyada Paylaşın: