Visal Arifesinde Gidişler
Tutup yalnýzlýðýmýn iliðinden,
Ýnadýna yürüyeceðim gözlerine adým adým
Sol yanýmda katli vacip kasvet
Sað yanýmdaki menzile hasret duam ile
Koþacaðým ‘aþk için’ nefes nefes gözlerine,
Özgürlüðün gölgesine sýðýnýp
Bir dua büyüteceðim vuslata dair,
Gecenin zemheri aykýrýlýðýna inat
Hatta Azrail’in ruhuma fýsýldadýðý ecele inat, ‘ölmeyeceðim’
Ölmeyeceðim ulan,
Bilme sen, sýrf gözlerin için bu itikat bu isyan…
Yoksun ya hani
‘elhak’ ölüm mitingleri veriyorum kalabalýk yalnýzlýðýma
Anka kuþunun kanatlarýndan,
Gözlerine süzülerek usul usul kaf daðlarýný aþýyorum,
Ulan ben bile yalanýmda, bir sen gerçektin
Birde annemden kalma dualar
Görebilmek ne büyük bir lütuf ya rabbim…
Ne yapsam kabul edemiyorum
Bu visal arifesi gidiþlerini
Bir gün alsam bile elime güneþi,
Yakmaz ki senin aþkýnla yandýðým sevdam gibi…
Sorma,
Denizler çekmiþ sularýný
Aðlamayacaðým bir güne kavuþana dek,
Yuvalarýný kafes etmiþ kuþlar,
Çocuklar rabbi rahimlerine sýðýnmýþ,
Aþk olmadýktan sonra,
Misketimiz olmuþ neye yarar
Gözyaþýyla uçan uçurtmadan bize ne,
Hangimiz ister annemizin kucaðýndan ayrýlmak?
Hatta kim ister, Yusuf gibi kuyulara düþüp aydýnlýða kör olmak,
Ah sevgili, Yusuf’ta olmadý belki,
Lakin biz Yusuf deðiliz ki…
Rabbim; sen beni çocuklarýn günahsýzlýðýyla haþret,
Leyli için yaþamaya can’ým kalmadý affet…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.