gönlümden bir feryad eksildi vurdu sýzýlý düþlerin sabrýný yeminli akþamlarýn ortasýna çok saklý yüzümle
bu vakit cendere koptu oluklarýmdan süzüldü kaným
yol ayrýmý kýyýlarýna akýntýmýn
siyah bir gülün kadifesinde uludu çakallar çöl çanlarýyla mýrýldandý en ince dikenler topraðý koparýp yangýnýmdan gittiler ölüme eþ olmaya tohumu bitmez yerlerde ruhum gibiydiler her seferinde bencil
biz kalbin unutulan yerlerinde susardýk
ilk soðuk konuþma bu derinleþen denizin sessizliðinde saldýrgan kýrgýnlýðým zehir kapanýnca kulaklarýma uyanmadan acemi mevsimler düþlerim kelebek dansý kývranýþlarýna
kaderi az hüzün zamanda geri çekil suretim baþka sesler çaðalýyor aklýmda ellerimde kör býçaklar anýlarýn dikiþlerini söküyor
ýlýk bir rüya sýzýyor yüreðimden
mavi trenlerle kendime dönüyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.