siyahı susarım

ne vakit geceyi susasam
Gök düþüyor orta yerine aklýmýn
çoðalan sesler dinler dilindeki rüzgarý
yeþili...




ateþe sürüyorum yalnýzlýðý
kanatlarýnda bulutlar ýslanýyor
uzun gemiler
sevmiyorsun gürültü baharlarý
geniþleyen saatlerde
ellerimde çokca ölümle
güneþinin ýsýttýðý sýcaða deðiyorum
baþýnda kurþuni daðlar
gözlerinde zik-zak çizen sular
çýlgýnlýðýn bir gece yarýsý asar
mor tanelerine beni
bilsen nasýl fýrlar
sen yanýmdan güvercinler
ki
bir gülüþüne bakardý
hüznün ayaklarýnda
adým...





yürüyebildiðim kadar gökyüzüydüm acýnda




tuttun karanlýðý aðrýyan ýþýðýnla
teline baðlanan aðacým aðlayan
teninin gerilmiþ yerlerinde gölgem
huysuz gezgin aðýtlarýnda
ne çok yaralamýþým uçurtmaný
atlas bakýþlarýnda



biraz nefes ver ðöðsünde annemi özledim
gül dikmek için aylarýna...



eteklerime biriken yaðmurdan düþer gün
salýnan yosunlarda bulurum uykularý
atlar köprülerden canýn
heykel masallara
gözlerine aç odalarda
kapanan yolculuðum
ölümü renginde
siyahý susarým
sadece
hissettiðin yalnýzlýðý




dolmayan boþluklarýmda
býrakýp gitmeler var
ve
yaralanmasaydý
hiçbir zamana
düþler...


gittin
saçlarýmda yapýþkan bir mazi







Sosyal Medyada Paylaşın: