METAZORİ

canhýraþ biter acýnýn töreni
öðretisi baþlar sonra
azalýrken tesiri
söz soður acýda
yavaþ yavaþ sökülür kalabalýk aðý
el ayak çekilirken
hayatýn aðýr pedallarýnda
tek seninkiler

bozkýrlarýn sarý ot kokusuyla uyanýr
hevessiz sabahlar
kuþ kalbini vurur
gündüzün sapaný
geceler boþ istihâren
kimseden çalýnamayan hayat
sekemeyen topal karga

kýrýlmayan ýþýðýyla
gözü her dem üstünde/ yalnýzlýðýn
ýssýz kovuðunda
kendine kalýrsýn sonunda

enkazýndan çýkabilme çabanda
leyl vurur sancýlar
içinde, dýþýnda da suskun kalýr çaðrýlar
ve zaman
geçip gider aldýrmadan sana

yaþamýn bozulan mayasýyla
gitmekle kalmak arasý
yaþarsýn yarý uykulu
harfler yer deðiþtirir kendiliðinden
hayat olur h e y h a t…

daðýlýp, ufalansan da
yine de gülümsüyorsun zamanla
kýsýk sesiyle de olsa
yeniden çalýyor yaþamda þarkýlar

uzak yolculuklara uðurladýklarýnla
giydiðin gecenin gömleðini
çýkarýp atýyorsun
hâtýralar aþkýna, “vira Bismillâh” diyor dilin sonra
ve baðrýndaki bahçene, su veriyorsun
sararanlarý, özenle saklýyorsun koynunda
hayat verdiklerinle
hayat buluyorsun yeniden
yaþamak denilen illet, býrakmýyor peþini
yaþýyorsun m e t a z o r i…


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir


Sosyal Medyada Paylaşın: