Vakit kaybetmeden yazmaya baþladým
Yoksa
Ýliklerime iþleyecekti þiir.
1
Karanlýk da Lut misali bakarken Ebrehe’nin gözlerine,
Yusuf’i bir isyanla kaçýrdým
Bakýþlarýmý.
Süleyman’ýn Belkýs’ýndan.
Ki donmuþ toprakta
Henüz sýcak eriyik kaným
Göðsümden acemi bir tabur geçiyor
Postallarýnda.
Toza karýþmýþ gözyaþlarým…
Bir tren kalkýyor Urumçi’den
Ýstasyon
Baþlarýna gecelik devriyeler tutuþturulmuþ.
Ben Napolyon numarasý yapýyorum…
2
Gözyaþlarýna boðulmuþ sonunda ilk aþkým.
-evleniyormuþ-
Biraz kin biraz nefret biraz aþkla
Beni þair yapan kadýn…
Nasýl da yaðmur
Saçak altlarýnda bin þehirlik sarýlýþlar.
Ki
Þemsiyesi henüz açýlmamýþ saçlarý dalgalý sevdalarýn.
Gözlerinden erkek adama yakýþmaz çýðlýklarý
Düþüyor
Pardösülerine sarýlmýþ erkek adamlarýn…
Kýzýl mavi bir akþam
Þehrin bozuk saat kulesi göz kýrpýyor uzaktan.
Zaman hesabýný çok iyi yapmalý
Ýçinden çýkýlmaz oluyor sonra
Gitmelerin.
Ellerini ovuþturup yalnýzlýða
Ellerini arayýp dur/ durdukça uyanýver kâbusa.
Henüz parçalanmamýþken duvarda ki
Yarým ayna.
Allah ýsmarladýk de –þair-
Çocukluðuna…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.