’bugün güneþ doðmayacak,
bugün sen çok öleceksin...’
aðýtlar
yas tutan körpe kýzlar
þenliklerden uzak gözleri
ritimleri çýðlýk çýðlýk
þarkýlar hüzün kokulu yetim ninnisi
ederlezi; ’bu yýl’ keder getirecek
ölümler kol geziyor
yýka beni ederlezi
dizlerimde uyuyan oðlumun
koynuna iliþtirdim mavi düþleri
emanet dolabýnda kuytula
sýðýnaklarda ya-sakla saðanak rüzgarlarýný
ederlezi ; sevincimi pakla
þafakta sarý saçlý kýzlarýn
huzur üfleyeceðim koynuna
kuþatýlmýþ geleceðimizden kaçarken
yýlgýnlýðýmýzda üþümesin diye ürpertiler
ben seni dileyeceðim, gel!
n’olur gel..
bahar uzaktý oysa bu mevsim
bu mevsim kefen beyazýydý
bugün ilk kez þahit oldum bahara
bugün ilk kez iliklerime indi ederlezi
cývýltýlarca
ben ezan sesi duydum sonra
uzak ülkedeki kardeþim ‘çan sesi’
hýçkýrýklara karýþan cehalet yüklü bombalar
kalbimle dokunduðum mayýnlarda
bam teli…
fulya/mayýs2011