Bir ölümün sonu
Kaç gün aðlamak,
Kaç gün gülmek.
Sus/amadýðým sus/madýðým dilsiz ve düþsüz kaldýðým
Yýldýzsýz gecelerim, güneþsiz mevsimlerim.
Þehir yandý kan soluðuna kesti ay denizler kýzýla çaldý.
Ben ki sus içinde hala ses aramaktayým.
Saat üç neresinden kanarsam kanayayým dörde çýkmaz þiirim.
Kadehler yarý dolu masamda eski bir resim
Hatýralarý yakabilecek kadar cesaretim yok oysa.
Susmalarýn dýþýnda bir þey getirmiyor sevmeler…
Kimi görsem mil çektiðim iki gözümle dörde varmýyor saat
Bu gün bir ölüm doðuracak gece nasýl yaþasam ölmeye.
Bir çocuk öyle pervansýzca koþuyor ki Tanrým boþ ver ölsün.
Ki þehvetin çocuklarý hepsi sevmenin evlatlarý babasýz kaldý.
Neresinden vurulursa orasýndan baþlar Âdem Havva’ya dert yanmaya.
Patika yollar çýkmaza varýr modern asfaltlarda sahipsiz sahip siz cinnetler yatar.
Bir ölümün sonu kaç dost kaç aþk kaç beden eder
Ölmediysen bilemezsin bence ölmeye deðer.
Yaþamak tatlý bir þey ki unutma sende yaþamak tadýndasýn
Ki hala bir gül bir kadýndan daha güzel tat býrakýr dilinde.
Kokusunu sorma söylemezler bilmeli herkes kendi gülüne bülbül olur.
Tanrýsal yaðmurlar altýndadýr insan, kanayan gövdesiyle çözülür.
Herkesin bir maðlubiyeti var oysa yenilmeyi kim ister.
Her saat susar biri sol yanýmda ki sýzýdan anlarým.
Söylesene nedir zafer bir anlýk gururdan öte
Bu gün bir ölüm doðuracak gece nasýl yaþasam ölmeye.
Þimdi ruh yeniden sever mi bedenin elinde vasýfsýz bir kul olup biter mi?
Yok, bir gece ellerimde susup kalýr pencereler önünde.
Peki, ölüyor muyum neyim bilmiyorum niçin bu gitmeler.
Ki yüzüme en aþina mimiktir hüzün…
Bir yetimden düþen yaðmurlar ne kadar ýslatýr geceyi.
Yaðmura soyunan gözler ýslanmaz saðanaðýnda acýnýn.
Ýþte hafif meþrep bir kadýn daha geçiyor sokaktan.
Fiyatýný biçsem gecelik senden daha çok sever belki beni.
Her aþk bir mecnun doðurmaz diyor þiir her Leyla mecnuna varmaz.
Bu þiire Sezar’ýn Cleopatra’sý gelse her bir sus da yalnýz uyur.
Hayyam’ýn sarhoþ baþý þarabý ölmeye içerde bana aðlar son nefes de.
Ne vakit bahçemde bülbül ötse kanadýný koparasým gelir canice.
Zaman belli belirsiz yelkovanýn isyanýnda akrebin inancýna gülerken.
Lolipop tadýnda sevmeleri daha iyi anlamaz bir kimse bir çocuktan baþka.
Bir doðumun son sancýsý duyulur bütün bir gecede aðlaya aðlaya.
Anladým bir yalan daha peydahlandý baharsýz mevsimlere.
Delinin odasýnda bekler hayaller saf saf olmuþ kahkahalarla gülerler.
Mesela Napolyon Dreyfusa bir kurþun sýkýyor hayali Tolstoy da.
Sonra bir savaþ oluyor bütün bir Rusya Petro’ya þarap kanýyor.
Þaire kimse aldýrmaz ama ne çýkar bundan þairleri vurmalý.
Bir aþkýn bitiriliþinde tahta atlar durur meydanda.
Bu þehri nasýl terk etsem cebimde üç kuruþluk hayallerim var yalnýzca.
Bir ses uzaðýmda bir kadý n aðlýyor hafif den bir adam sigarasýnda.
Yinede sarýlýyorlar birbirlerine ne ahmak sevmeler diyorum içimden.
Herkesin bir yarasý olur gece çöktükçe kýzýla çalar çalar kanar.
Yoldan geçenler tebessümlerime kanar sanýrlar mutluluk var.
Ekmek çalan çocuða dikkat etmeli ki en büyük suçlu o þimdi.
Tahta atlarým þahlanýn ellerim üzengiye vurulmuþ benim rüzgâr kanatlýlarým iðdiþ edilmiþ atlarým.
Þiire baþlarken þiþeye eþ koy dayanamazsan onu da açarsýn.
Her sigarada biraz tükenmek vardýr yanmayý bil yeter.
Þairin kaleminde kuruyan kan kâðýdýn teninde yara açar.
Seni severken sensiz ölmeye yatýyorum bakýþlarýn neye yarar.
Bu nasýl gece bak kana çalýyor karanlýðým.
Ýskelete tutuþturulmuþ etten ibaretmiþ sevdiðim kadýnlar.
Dokunmaya uzanýrken ruhlarýna dokunamaz olmuþum ruhuma.
Ey Tanrým! Bu nasýl ýzdýrap bak bir kulun yatýyor ölüm uykusuna…
mekânsýz
14.05.2011
03.45.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.