O gözler masmaviydi. Saçlarý siyah… O uzaktan bir yel gibiydi. Eserken içimde bir yaprak misali… Sanki bir bulut vardý sözlerinde. Bir yaðmur damladý tam da içime. Onu aldým deli köþeme. O orada, zindanlarýmda mahpus. O kýrýk çerçeveli, beyaz defterimde. O eskiden kýrýlmýþ, þimdi bir gönül bahçesinde. Yapraklar yeþerirmiþ, o, gül yüzlü, gül gülünce… Gülü, gülene sormalý; o gülüverince. Sanki içimde bir þey… Bilmem nedir o? Beynimde bulanýk bir bilmece… Yarýn olunca kaybolacak; Bir dize þiir, Bir kýrýk düþ, Bir beyaz kelebek, Yada soðuk bir gözyaþýmý ? Deðil; …… O sade bir çiçek… Belki de gönlümde tatlý bir gerçek… Kim bilir belki kýzýl bir güneþ… O güneþ, ben dünya. O doðar ,ben yaþarým, O batar,ben biterim… Yesil_gunes
Sosyal Medyada Paylaşın:
beyaz_nur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.