Soðuk bir gecenin kanayan ateþiyle uyanýyorum sabaha. Sensizlik üzerimde kol geziyor gözlerimde. Mavi bulutlarýn ardý benim… Ya kalacak ya gidecek… Son yolcudur bahtiyar ; Ya durmadan gidecek, Yada kalýp benle son kez ölecek… Bir bulut olup yükselecek, Belki de bir gün saðanak yaðacak… Güzelliðini kýzýllaþtýrdýkça güneþ, Bende yanacaðým , elbet sen de bende yanacaðým… Kaybolup gideceðiz gözlerden ýrak. Son kez mektubumuz olsun bu öpücük. Ya konar Ya konmaz Elbet bir gün öpecek… Baðrýmý yýrtacaðým ve son kez senin için haykýracaðým. Ýlk bakýþ benimdi. Son bakýþýnda da ben olacaðým. Gözlerim kayýp giderken, Alacaksýn artýk son þiirimi. Olurda dolarsa gözlerin derinden bir ah çeker gibi O zaman ben de, Bende içinde bir yerde aðlayacaðým. Bözüleceðim bende bir garip gibi Deli köþende tutuþacaðým. Alevlerim alacak ; Önce beni sonra seni… Ama mutluyum, Çaresizim yine mutluyum Mutluyum artýk son defa , Çünkü senle yanýyorum… Ýlk ateþim ilk görüþümle baþlamýþtý.. Ýlk gülücüðüm de son gülüþünle bitmiþti. Artýk bitmiþti her þey kalan bir tek gözlerindi. Ona da ben kýyamazdým bakmaya… Yapabilsem bile titrerdim … Yanardým, kül olurdum o zaman. Vakit aylardan bir sonbahardý. Sabahýn kör bir vakti. Karanlýk bitip ýþýk doðuyordu kýzýlýmsý mat bir mum gibi Sosyal Medyada Paylaşın:
beyaz_nur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.