dün gece yarýsý saat 3 , sokaða çýktým... aldým aðrýyan yüreðimi yanýma, bide, hayattan býkmýþ yüzümü de aldým... gece karanlýðýnda bir ses duydum... ne olduðunu bilmiyordum... sadece sesin yanýma yaklaþtýðýný hissettim... bilinmez bir his gibi.. deðiþik... sanki bir an ürperdim... bilinmez bir sesle irkildim.... kaslarým gevþiyor... bedenimden bir soðukluk hissettim... adý bilinmez bir his iþte... sanki beynim boþalýyordu.. sanki o an o ben.. ben deðildim.... sanki her þey alt üst oluyordu... ama neden.. neydi o an beni o kadar sarsan... beni etkileyen sesin; acaba þiddeti miydi ... yada neydi o an... birden bir rüzgarýn estiðini hissettim; ama ortada rüzgarýn estiði yoktu... neden sadece bedenim yanýyordu. bacaklarýmý yokladým.. sapa saðlam idi.. yerler biraz ýslak... gündüzden kalan yaðmurdan... ve birden dizlerim çöktü... Aman Allah’ým dedim... neler oluyor .. neden her þey sanki ömrümden... sanki bunu deyiþimle, televizyon kanalý deðiþtirir gibi, birden bir perde çýktý karþýma... bu nasýl oluyordu.. biri bana sihir mi yaptý acaba... artýk yavaþ yavaþ içimde ki seslerde kýsýlýyordu. ama nasýl olur... içteki ses kýsýlýr mýydý? peki ya beynim o niye suskun.. O neden unutuyor öðrendiði onca þeyi... Oysaki bir kaç dakika önce, sýcak yataðýmýn içinde, uykusu gelmeyen bir çocuk misali ,dönüp duruyordum... þimdi ne oldu ki? Her yer karanlýk... Önüm bile ölüm gibi siyah.. birden kalbim acýmaya baþladý.. hayýr hayýr.. içten deðil dýþarýdan.. ve .. iþte o birkaç dakikanýn sanat eseri.. kalbimde keskin bir býçak... saplanmýþtý derince... gücüm gider yok oluyordu.. ebediyete kadar bitiyordu... kendimi tutamadým daha fazla ayakta... ve artýk o soðuk zemindeyim... üþüyorum.. çok üþüyorum... yok mu biri örtsün vucudumu... yanýyor bir yandan bedenim... tükeniyor... bitti artýk.. her þey bir sokak serserisinin eseri.. o bilmeden,düþünmeden, ne yaptýðýný bilmeden saplamýþtý... ruhum bile duymamýþtý... beynimde o kadar çok düþünce vardý ki... hangisine kulak verseydim... zaten veremedim de.. öylece yýkýlýp kaldým... aðzýmda akýp gidiyordu uzaklara ruhum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
beyaz_nur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.