Anne - VI

günahkar gecelere günahsýz ninniler söylüyorum
çocukluðumda okuduðun masallar geliyor aklýma
þimdi, gençliðimin arnavut kaldýrýmlý yarýnlarýnda
baþkalarýnýn derdini dert edindiðim için kýnýyorlar beni
özgürlüðü düþlediðim için –bakýþlarýyla- ayýplýyorlar
geleceðime kederlendiðim için alay ediyorlar anne






mor þiirler doðurmak için gelincikleri asýyorum gökkuþaðýna
limon aðaçlarý tütüyor burnumda ve zencefil kokusu mutfaðýmýzýn
dönebilseydim keþke çocukluðumun küflü evine, dermansýzým anne
kadrajýna sýðamadýðým resimlerde hep eksik çýkýyor bir yaným
boþluða býrakýyorum ölü(m)lerimi, ölüp ölüp dirilenleri






ah anne
sancýlý düþüklerle kanrevan olduðum gecelerde
hasretinin çýðlýklarýný basýyorum koynuma
gövdem hançer olup daðýlýyor lacivert gecelere
kuþatýlýyorum gecikmiþ feryatlarla; bitiremiyorum geceyi
sabahý dar ediyorum bardaðýn boþ tarafý eþliðinde






yorgun nisanlar, dalgýn insanlar ve dargýn kalabalýklar -ahh-
hevesle mayýsý bekliyorum içim ç/aðlasýn diye anne
bahar gelsin de kalbimi yumuþatsýn, çiçekler versin ellerime
soðuk mezar diplerinde bulmayým bedenimi
kaybettiklerim hesap sormasýn çocuksu zaferlerime
kýrýk yenilgilerim de benim, yitirdiklerim de anne







bunca yük, bunca kasvetli günler ve muazzam kederlerim
anne bunlarla nereye kadar giderim, çok bitkinim
olur olmaz anlar da bana da yer verecek mi kimsesiz sevinçlerim
beþ vakit andýðým gönül fakirliðim ve üç öðün devþirdiðim heveslerim





anne neredesin
sineme mühürlediðim ellerim zehir zemberek taþýyor vicdanýma
yollar kývrým kývrým kývrýlýyor önümde
çocuðum ben anne, virüs kapýyorum kirlenince






fulya/nisan2011











Sosyal Medyada Paylaşın: