Hayallere Düşen Şiir Defterim
Yüzüme düþen bu serin gölgede
Elimde ki þiir defterlerim hayallere düþerken
Anlattýðýn son sessiz iniltiden
Hecelerime kurban giden
Harflerinin ölümünü izlemekteyim
Biran için aklýmdan çýkarýrsam seni
Sanki gidip de dönmeyecekmiþsin gibi oluyor
Kalbime söz dinletsem bile,
Acaba aklým inanacak mý beni istemediðine…
La edrilerin peþinden yavaþça gidiyor
Sokaklarda bekleþen kara kediler gibi
Seninle, gitmek düþüncesinin arasýný bozuyorum
Ki yaðmurlar dünyaya gelirken
Gözyaþlarýnla ýslattýðýn ruhumla
Sefil benliðimi elime alýp usulca susuyorum
Ve terk ettiðin benliðim þimdi isyanlarda,
Belki de gelmeni istiyordur…
/Bana her þey günah
Ve de benliðime her þey ziyandýr…/
Gittiðin gecelerden aldýðým hazla
Ay ýþýðýný elime alýp, görüyorum senin iniltini
Yorulmuþ tenimin kötü kokusu ile dururken
Heybemde ki kelimelerle bir þiir yazýyorum
Okursan mutlu olursun diye
Hala bir umut var, gelmediðin karanlýk gündüzlerde bile…
Kaçak kaçak bakarken sen benim iç sesime
Düþtüðüm kaldýrýmlarda ki ayak izinin üstüne
Bir çizik atýyorum
Ki düþme sende, bir daha pis emellerin peþine…
Ah bu kalbimi sardýðým,
Þiir defterimdeki sayfalar bitiyorsunuz,
Sende bitiyorsun,
Biteceksin zaten,
Ben yazýlmazken þiirlere, sen de giremezsin yüreðime
Boþuna bekleme
Yaðmur sonrasý güneþ çýkmadý
Belli ki gökkuþaðý da gizlendi
Sen gibi
Biten defterim gibi
Kaybolan içim gibi
Kim bilir…
08.04.11
(Ýlknur karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.