Değişmeyen Tek Şey Anne Sevgisi

Ben hep aynýyým anne
Terk edilen þehirler kadar bitkin
Ölmüþ bedenlerin ruhu kadar arýnmýþ
Ve bir o kadar da
Kötü kadere boyun eðmiþ
Bir çare insaným anne!

Ben hala küçüðüm anne
Korkuyorum geceleri karanlýktan
Senin açtýðýn ýþýklar
Epeydir þehirlerimde yanmýyor anne
Korkularým beni ecele davet ediyor,
Gitsem mi ki?

Ben hala ayný caný taþýyorum anne
Küçük telaþlarýmla beklenen zamanlarýn
Gelmeyiþini izlemekten yoruldum anne,
Ne yana baksam hep bir eksiklik
Hep bir ah var peþimde
Sence ben kötü müyüm?

Ben ayný ben olamadým anne
Þimdi küçücük bebek olmayý
Kucaðýnda uyumayý
Gece kalkýp aðlamayý
Tek derdimin açlýk olmasýný
Ne çok isterdim bunu anne
Çok mu þey istiyorum?

Ben eskiden düþünce seni sayýklardým ya anne
Hani dizimde ki yaraya çare arar
Bulunca küçük çocuk gibi sevinir
Canýný gerekse bile verirdin ya,
Beni ne çok sevdiðini o vakitte anlardým anne

Ve sen anne!
Elinde ki küçük sevgi kelebekleriyle
Etrafýna neþe saçarken,
Eskisi gibi olmayan ben,
Geceden kalma isyanlarýmla
Güne uyanýp,
Düþüncelerimin beni uçuruma itelemesini izliyorum,
Acaba atlayacak mýyým?
(yolun sonu belli)

Ben ayný kaldým dedim ya anne
Ýlk mýsralarým yalandý (gördün mü?)
Çok deðiþti hayatým
Çok deðiþti sokak düþüncelerim
Ben deðiþtim anne
Fark ettin mi?

Ki sen!
Hala aynýsýn anne,
Hala beni düþünen, seven, kollayansýn
Sen nesin ki anne?
Deðiþmeyen tek þey
Senin sevgin (gördüm)

Haksýz mýyým?

06.04.11

(Ýlknur karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın: