‘Ýnsan sevdiðinde ölür, sevgiye inancý olan ölünce de sever…’
seni görünce sesin,dönmez sesime geçmiþten vurulur zaman gölgen de yaralý çocuk olurum bir bulut gibi üstümden yaðmadan geçer gidersin…
ÖKSÜZ çocuða benzer duygular býraktýn avunmaz düþlerine astýn beni kalbime hep aþktan sýktýn kaç kez öldüm hiç öldü mü sevgi ölünce de sevmeyi bana sen alýþtýrdýn…
hani yaþayan ölüler kendi dertlerini unutur ya ruhum ölü denize dökerken gözlerini bir ömür senin sevginle yaþamak yüreðinde ölmekte varmýþ...
ölünce de sevmeyi bana sen alýþtýrdýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Toprağımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.