Koyu perdeleri çýkardým korniþten. Pembe bir yorgan sýrýttým ikimize Yastýðýmýzda bak ayný renkte..! Þimdi seni düþünür, Sabaha seninle uyanýrým…
Oh..! Hayat seninle Yaþanýyormuþ, Gördüm; Seçilmiþ renklerimizle.. Karakýþýn sisleri pembe! Pembe sisler dolaþýr, Daðýlarak düþüncelerimizde. Sýra geldi görüþ mesafelerinin ayarýna: Oldu iþte, Þimdi açýlmaya müsait Utangaç zarflar, Sen açamýyorsan; Ben meraklýyým açmaya Bana býrak! Ben açar, okurum pembeleri yüksek sesle.
Uzak þafaklarýn Beklentileri sayýlýr, Hýzlý atan nabýzlardan Ýnce bir hesabým varsa; Kes bak þah damarýmý, Akan kan pembe.
Mektup yazmak isterdim, bembeyaz bir papatyanýn yapraklarýna koparmadan, Alaturka. Odamda her þey pembe. Sende maviden bahsederek; Mavileþ ne çýkar? Uykusuzluklarýmýz boyasa da Kara- kahverengi gözleri mora Mor menekþeleri de severiz Hele o bakýþýndaki asalet var ya..
Pembe bir sýklamen, Penceremizin önünde Suyunu içerken; Saksýdaki tabaðýndan Çekilse de pembe perdeler Deðiþmez, havalarý Küsmez can damarlarýna.
Sokak abajurlarýmýzdan Mavi þimþekler çakarken, Pembe perdelerimizin önündeki Tüllerimize; Ýçindeki çýtý pýtý çiçekleri Her biri bizim gibi birbirinden deli. Yeminlerimiz yanaklarýmýzdan, Pembe çiðler damlatýrken; Gonca dudaklarýn üzerine, Silip süpüremem, Çarpýlýrým Israr etme bana ey mazi!