Kendinden Öte
Mecbursun, elbet, yok sayamazsýn;
Ýçine çeker seni, kurtulamazsýn.
Uzaklaþtýrmazsýn kendini,
Çaresizsindir, boyun eðersin.
Çekip gitmek çözüm deðildir, bilirsin;
Bilirsin ya, çekip gidemezsin.
Düþünmeden bir saniyen geçmez,
Girmiþtir hayatýna, git diyemezsin.
Bir çok sebebe hayat verirsin;
Kendinle çeliþirsin, kendine söversin.
Bir açýk kapý buldun ya;
Nice hatalarýný düþünür, içersin.
Sorgulayarak geçer günlerin,
Ne ahmaksýndýr, bilirsin.
Kendinle, en çok kendinle konuþur;
Yine kendine sýrtýný dönersin.
Baþka yolu yoktur, þiddetle istersin.
En küçük ihtimalleri yüceltirsin.
Yaþadýklarýn yetersiz gelir, öyle ya;
Ayný ateþe tekrar girersin.
TurhanKoç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.