Boşluğun Prospektüsü
Öðrendim ki çok anlamlý cümleler acýyý küçültmüyor
Ve bildim ki yazýlan her yazý alnýma sürülmeden silinip gidiyor.
…
Ýyim iþte bildiðin gibi
Dudaklarýma sokulan sigara birkaç çarpýk cümle düþürüyor düþüme
Ýncinmeden üflüyorum yeni günün açýlan yaralarýna.
Yara tuz ya, eþeledikçe kanamayý tetikliyor.
Rahatým artýk, beynimi kemiren aþk üçlemesinin
Saf dýþýnda kalan kýrýlgan yanýyým.
Ýçim bilir ya yarýna açýlan pencerenin tozlu nefesiyim
Her geceye bir ah býrakýp usulca köþeme çekiliyorum.
Ayný þeyler hep, kýrýlgan gülüþlerimle örseliyorum düþünceleri
Düþünce bu ya iliklerime kadar sorguluyor
Kaç kez kýrýlýr insan?
Tedavülden kalkan ilaçlarýn prospektüsü gibi buruþmuþ avuçlarým
Kelebekler bile iki güne sýðdýrmaya çalýþýrken incelikli hayatýn kahkahalarýný
Son defa uyanýr gibi geceye besmelesiz dualarým düþüyor.
Ýçimde bir deniz
Deniz ki yüzünü göðe çeviren devasa cümlelerin kanayan dalgasý
Vurgun yemiþçesine irkiliyorum.
Sen yine ayný köþeden gülüþlerini haylaz bir çocuða çevirirken
Annemden habersiz vuruluyorum soluðumdan.
Soluðumda garip bir aðrý
Bir sigara daha dillendirip yeni kentlere yeni þiirler baðýþlýyor.
O þehrin kalp aðrýsýnda gülümseyip geceye anlamsýz cümleler biriktiriyorum
Saða dönsem bir çocuk, solumda karaya vurmuþ bir cenin.
Mahcup gülüþlerini soluksuz uykulara bölüp
Senli kente kayýp ilaný düþüyorum.
Ne çok gidiþlerin var senin be oðlum
Uyan artýk.
Gün geceyi doðuralý çok oldu, yeni acýlar bekletmeye gelmez.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.