Sen Ýstanbul içindeysen baþka hiçbir kente þiir yazýlmaz Ýstanbul kadar dokunmazsýn belki içime –ama- Çýkmaz sokaklarýna yüzünü resmedip içimdeki kente sýðýnýrým.
Ýçimdeki kente hiçbir suret yakýþmýyor ne zamandýr Ve neden bilmem kelâmýn dudaklarýma dokunmadan silinip gidiyor.
…
Daha çok uyku haplarýna cümleler biriktiriyorum Gecenin gündüze hapsoluþlarý suskunluðumu dizginlemiyor. Sana yazýlan tüm cümleler birer yalan Dilinden dökülen zehrini saçtýkça etrafa O tarifsiz amacýn geliyor aklýma. -aklým- Hokkabaz gözyaþlarýnýn tesellisi Dudaklarýma dokundukça bir kenti daha yok edip Tiksiniyorum…
Umut dudak tiryakiliði gibi bal çalýp dolanýyor gecenin eteklerine Hiçbir þeyim diyorum ya Mutsuzluðun dibe vurmuþ görüþmeyeli, hiçliðim -hoþ geldin- Ýyi ki geldin Geç kalýþlarýný özlemiþim.
…
Kaburgandan yaratýldýk diye nedir bu anlamsýz tavýrlarýn Hayat ikimizi de ayný tabuta sýðdýrmayacak mý?
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meryem Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.