ay yüzlü düþ
maviye bakan gözler
karanlýðýn sýzdýrdýðý saatle dolaþýrken baharlar
bahçelerden yürür kýtlýk topraðýn sabrýndan
güneþsiz kalmýþ ne kadar ölüm varsa
býrakýr güllerini uykularýn baðrýna
cehennem sýcaðýnda her lahza hüzün
aðlamaklý yollarýn karanfil kokan resimlerinde soluðum
hangi geliþ vurur çýðlýðýmý günahlarýn aðzýnda
salgýn bir deprem sarmaladýðým her vücud
açarsam kalbimi küçük pencerelere
yine bir kuþ vurulur baþýmýn üstünden
daralýr kollarým
hangi diþe vursam kalemimi mýsralarým paramparça
ellerim yangýn tadýnda sevdalar taþýmakta kara’nýn gölgesine
sýzýnýn kaburgasýna düþen kaç yaprak sararmakta
kimseler gelmemiþ olsun kar altýnda bahara
düþünce aklýma yaðmurun gözbebekleri
gün açar/açýnca gün
dudaklarýmdan öper