hýrpalanmýþ aydýnlýklarýn dayanýklý aðlarý
yosun tutmuþ sularý uyandýrýr uykularýndan
sokak aralarýnda yýpranýrken belleðime iþlenen adamlar
deniz çekilmez olur çocukluðumdan
bahçedeki aðaçlar da bahsetmez
güneþin arkadaþlýðýndan
hangi gülme teselli eder sesimin yankýsýný
mýsralarýma uyansa akþamlara doðurduðum pazar
ðöðsümü dindirebileceðim saatin nabzýnda
ahh
mavisini daðýttýkça mevsimler
ellerimde topraðý kalýr kentin
yaðmur kesintisi yoksulluk
aklýma gelen acýlar
ki
dýþarýda sürü bir hatýra
düþüp ölecek yuvalarýndan
pencerelerimden giriyor gece ipleri derin bakmalarýma
günün uzun dallarý büküldü gözlerime
karanlýðýn erken kondularýnda
bitecek gibi deðil durmayan zaman
gökyüzünün saçlarý uzadýðýndan beri
umudun tohumlarý gölgelikte
kirpiðinin damlasýndan alabilsem hüznü
výzgelen korkularýna aþkýn
yakýþacak güzelliðim
düþsem bir adamýn alnýna kuþkusuz
yaþayacaðým aynanýn önünde