Aþk benim hayata dair hocam,
Ki o kelimelerini yaþatarak anýmsatan...
Ýlk baþta öðrenmelisiniz, aþýk olmak göçe katýlan bir leyleðin kanadýna tutunup kendinden firar etmek gibi bir þey. Yani önceki tüm zamanlarý görmezden gelip, baþka bir kasabada baþka birinin tarifine göre gerekirse onun ruhu bile duymadan, yaþamaný þekillendirmektir.
Ben mantýðýmým her sabah,
ufacýk bir "günaydýn"ýn bokuna
yarin çýkmaz sokaklarýna teslim edenlerdenim
Yani benim kelimelerden kalp yapma þeklime
kimileri avunma, kimileri de sýðýnma diyor.
Sýðýnma, avunma...
Tamam kabul ama, neye göre sýðýnma?
Veyahut neye göre avunma?
Baþta söyledim zaten, aþk öðretiyor iþte adama bilinen gerçeði, ve öðrendiðin her þeyin kesiþtiði noktaya, adalet deniliyor! Kýrýk dökük kelimelerden kalp yapma lügatinde... Ve teraziye uygun kefeyi bulamama durumuna acý diyenlerde oluyor. Ki bu olup biten her þeyin farkýna varanlardan çýkýyor þairler...
Her sabah býraktýðým mantýðý, geceleri tekrar alýrým ellerime
Sonra içimi;
Bir farkýndalýk vaveylasý
Bir umutsuzluk dramasý
Bir kaybediþ politikasý
Ve
/Yarin eteklerinde/
Bir kayboluþ fýrtýnasý kaplar...
Uykuya dalýncaya kadar ölürüm ben aslýnda!
"Her uyanýþ, bir diriliþ"
Keþke uyanýklýk da kanýmýzda olsa imiþ...
Ve tekrar sabah
Yine mantýða elveda!
Hüseyin Özkaymak
10 Mart 2011
Ayvalýk