.
sanýrdým ki
gün geceye döndüðünde
sabahýn soluðunu unutur insan
öyle sanýrdým
ben bana geldiðimde
kanardý gökyüzü
susardý toprak
iþte bu yüzdendi
tenime musallat
kötüye alâmet
nefesler
bu yüzdendi
buz kesen sessizlikte
düþ gezgini sözlerin büyüsü
çünkü heryerdeydiler
göz çukuruma yerleþmiþ yanýlsamalar
kan yüklü yaðmurlar kalabalýðýnda
ve
birileri yok ederken zamaný
derinden çýðlýk atan seslerin arasýnda
uyurdum bu yüzden
kendimi tanýyana kadar