Umutsuz

Hüznünde býrak matemin suretini.
Dudaklarýnda kalmasýn keder.
Ben çekerim bu gamýn yükünü.
Sen mutlu ol yeter.

Yüreðinin kapýlarý kapansýn evrene.
Orda tek benim sevgim uyusun.
Gözlerinin kenarlarýndan aksýn pýnarlar,
Ýçindeki ummanda kardelenler büyüsün.

Parmaklarýn birer parmaklýk oldu yüreðime.
Ellerin ellerime benzerdi,
Gözlerin hiç bir þeye benzemeyecek kadar eþsiz,
Diþlerine konan nur sarardý topraklarý,
Sen gittin,soldu,umudun yapraklarý.

Düþler içinden doðarsýn yine,
Sen bir peri kýzý,
Karakýþýn perisi.
Karanlýklar ülkesinde yeþeren kardelendin,
Sen bir kýyamette,üþenmeyip gönlüme,
Kartaneleriyle gelendin.

Hüznünde býrak matemin suretini.
Ben çekerim yokluðunun yasýný,
Rüzgarlara fýsýlda arada sýrada,
Siliver yüreðimin pasýný.

Ben duyarým seni,tanýrým nefesinden,
Kumrularý yollarým,gönlümün kafesinden,
Sana buse taþýrlar,fýsýldarlar sevgimi,
Bu mevsim o mevsim,
kumrularýn dönüþ mevsimi.

Kumrular döndüler,sýra sende.

Bir gün ansýzýn çýk gel de,
Bahtýmdaki karanlýk bayazlara bürünsün,
Bir gün ansýzýn çýk gel de,
Gölgeler içinden,nurdan yüzün görünsün.

Saadet þimdilerde mýsralarda yaþýyor,
Hasretin yüreðimden,deryalara taþýyor.

Sosyal Medyada Paylaşın: