yarým
özgülenirken zaman
her masumluk gibi sabýrsýz
sen hiç gördün mü
güneþi bekleyen karanfilleri
vakit susmuþ
dize gelir aþk yapraklarý
tinin kýyametinde yaþam
daðýlýyor vazgeçiþlerin sürmanþetleri
menzilinden çekilirken
pervane yazgýlar
eriyor ateþbazlarda
hesapsýz kalýþlarý
yine güneþin evreninde
kýrmýzý hüzünler satýyorlar yarým
ben gizli yaralarýn çerçisiyim
hasretler gölgesinde seviyor beni
.....