yetimliðin yüzü
garip oluyor gece
baþaklarýn uykusunu bölüyor
sahipsiz gökyüzünün esaretleri
daðýlýrken sarý tenli yüzleri
erimeye baþlýyor içlerindeki göl
O kadarýz ki seninle biz
O kadarýz
ardý boþluk
bir umudun ardýna sýðýnýp
akan mesafeleri seyrediyoruz
yeðni adýmlar
vesaire yokluðun buruþuk saatleri gibi
bu yüzden
sensizliðin adýmlarý hüzün kývrýmlarýnda
var git yabancý bir ay ýþýðýna sarýl
dersin gökyüzü neden yok avuçlarýmda
ben uzattým elimi
ölmeyeceðim aþkýndan
.....