Başkaydı Yaşamak

Acý yüklü vagonlar geçer
Soðuk kýþ gecelerinden…
Rüzgâr geçer paslý raylarýn üzerinden
Elektrik hatlarýna tutunarak…
Kimi sessiz çýðlýklar koþar
Yolcusuz gemilerin ardýndan…
Sessiz daðlarýn üstünde gezinir
Dört yöne ayrýlmýþ bir gezgin…
Ve sýrattan geçer gibi geçip gider
O kadýnýn gözleri…
Gece olduðunda içimden…

Ýçimi açarým bir iki bardak þarapla
Küflü raflara saklanmýþ resimler dökülür
Kirpiklerimden…
Dudaklarým en çok acýyan yaralarýma benzer
Þaraba yatýrdýðým gecelerde…
Sessiz ýþýklar vurur aynalardan
Gölgelerimi eski bir kitap gibi açarak…
Yüzümde kuruyan menderesler
Kývrýlmýþ gözlerin gibi yanaklarýmda uyur…
Yüzümü saklayan maskelerle
Ayak izimi sahiplenmiþ kýþlar yaþarým…
Sana içimden geriye kalmýþ
Aþklarý býrakarak yürürüm yalýn ayak…

Yýldýzlara açýlan gemiler yüzdürürüm
Gecenin koynundan kopmuþ…
Bir ateþin ýsýttýðý ellere bulaþan
Ýs gibi karadýr yanan yürekler…
Ýpini koparmýþ bir uçurtmaya benzer
Ayrýlmýþ bütün eller…
Mehtabý göremeden fýrtýnaya kapýlmýþ
Gemiciler gibidir… Gözler
Ne tarafa bakacaklarýný sezemezler…
Limandan ayrýldýklarýnda…
Sensizliðe sarýlýrým sisin içinde
Sesi kayýp bir keman gibi…

Yönü kayýp atlýlara benzer bedenim
Susuz ve biraz ölü…
Gün ýþýðýndan kaçar gibi maðaralara
Sýðýnýr avcýsýndan kaçan bir av…
Yere düþmüþ bir balýk gibi çýrpýnýr
Sökülüp atýlmýþ her kalp…
Alnýný sürttükçe ruhu çýkan insanlara
Benzer… Kumbarada kalan son para…

Binlerce güneþ öldürdüm
Sabaha kadar yaralarýný sararak…
Merdivenlerin basamaklarýnda
Nefesim daraldý sönen bir mum gibi…
Islak bulutlar yoruldu artýk
Yaðmaktan ve kuruduk çöl gibi…
Bitmedi kýrýlmak parçalanmak
Yýrtýlan resimlerde son bulmak…
Eridik bir þeker gibi yaðmurlarýn
Altýnda…
Ve çýktýkça yaþlandýk… Bu merdivenleri
Turuncu yapraklar altýnda…

//Ersoy//
Sosyal Medyada Paylaşın: