Hilebaz

Bedenini esirgeme ruhundan… Gecenin boþluðunu en çok gündüz arar…

Giden güneþin ardýndan uyu
Gündüz ýþýðýnda kavrulursan eðer
Yýldýzlarýn arasýna sakla kendini
Düþünki çölde uyuyan bir kumsun…

Yüksek tepelere týrman kaya gibi
Eðer kýrýlýrsa parmaklarýn daha fazla
Tutun bir aðacýn köklerine sýkýca
Ve elleri saðlamdýr sakýn korkma…

Yetim acýlara okþanmýþ eller serp
Eðer saçlarýnýn arasýnda kaybolursan
Yüzüne yakýn aðla ve ýslatma kurumuþ yerleri
Gezdiðin tende heyecanlanýp fazla susma
Rüzgâr çabuk uçurur bilirsin aðýrlýðýn yoksa…

Sesi olmayan kalplere as sözcükleri
Sýký ört ki kapýlarý bir daha açýlmasýn yaralarý
Denizin ayaklarýyla yürü gökyüzünde
Martýlarýn yemeðini daðýtma bulutlarý üfleyip...

Korkma þehrin ýþýklarý söndüðünde
Gözlerinin suyuyla serinlet yanaklarýný
Gerçekten korkma içinde yalan yoksa
Herkes gibi ölme farkýn olduðun açýksa…

Yalnýzlýða sýðýnmak marifet deðil aslýnda
Daha çok fazlasýn anlaman gerekir avuçlarýnda
Dönüp arkaný susmamalýsýn insanlara
Gitmek çözüm deðil bir yanýn baðlýysa…

Ýsyanýn suçuna ortak aramaktan vazgeç
Bütün kal’larý kitaplara býrak satýr aralarýnda
Ýçine sakladýðýn ne varsa çýkar at
Eðer dudaklarýna çýðlýk gerekiyorsa…

Soru sormaya eðer gitmesi gerekse
Her þey yýkanabilir bir gözyaþýyla
Kazýlacak gülümsemeler býrakma kimseye
Gerekiyorsa sök at diþlerini uðramasýn aklýna…

Uyan alnýný deðir sevdiðin adama
Topraðý kazar gibi çýk içinden o anda
Bir aðaca konarak incitme kollarýný
Çocuklarýný öldürür canlýlarý sevmez onlar…

Her gece ölü doðurur sabaha uyansýn diye
Gözlerin uyandýramayacaðý ölü yoktur
Bulunmaz hint kumaþýna benzemez insan
Bir baþkasýnýn dilinde uykudadýr kelam et adýný…

Sevgimizi esirgemedim dudaðýmdan
Ýçime sýðmadý taþtý bir nehir gibi
Bir mahzen kapýsýyým þimdi üstüme kapanan
Bir su damlýyor kalbim gibi takip et o su birikintisini…

Hilebaz yüreðim prenses… Sensiz asla var olamaz…


//Ersoy/
Sosyal Medyada Paylaşın: