Aklında olsam ne yazar

Eðildim sabahlarý bir çamaþýr
Ýpi gibi sana…
Güneþin eriþemediði gölgelerde
Koþtum yalýn ayak
Titredim bir buzun gözlerinden damlayan
Çatýlar gibi…
Ýrkildim gece patladýkça yýldýzlar
Aydýnlandý her yer…
Yokluðun daha fazla olduðunda…

Düþtüm çocuk gibi gölgelerim
Sana yaklaþtýkça
Daha fazla küçüldüm büyüdükçe
Ýçime sýðmaz olduðunda
Yýrtýldý yüreðim sen daha fazla
Vurmayý býraktýðýnda göðsüme
Sesim kesildi akan bir nehir gibi
Bulutlar yorulduðunda…

Üþüdüm bir kýþýn yüzümü bembeyaz
Suçsuz gibi kapladýðýnda
Açmaya korktum ilkbahar yaðmurlarý
Aktýðýnda dudaklarýma
Kýrýldý kollarým sen sanýp
Bütün aðaçlara yaslandýðýmda
Ve bende düþtüm
Ayrýlýðýna hazan mevsimler üþüþtüðünde…
Üþüdüm…
Aðzýma bir gram umut parçasý alamadýðým
O sevgisiz günlerde…

Acýya batýrýlan iðneler
Çýkarýlmalý
Gözlere okunmuþ sevdalar
Avuçlara sürülmüþ dualar
Gerçekleþmeli…
Kalkmalý ayaða bizi küçük sanan ayrýlýklar
Büyümemiþken henüz…
Ayaða kalkmalý…

Nerede toplansa sisler þimdi
Ben ayak izlerini arýyorum
Nereye yaðsa yaðmur bil ki sana yakýným
Kopsa fýrtýnalar devrilse bütün
Yeni açmýþ çiçekler en çok ben kanarým
Ve
Bil ki düþerse bir yýldýrým evinin
Önüne…
Senin için sönmüþtür… Yanan bütün
Közler…

Sallanýyorum artýk bir diþ gibi
Aðrýlý sözcükler

Hayat sessiz bir oyundur…
Acýlarýný anlatmaya çalýþtýðýnda…
Anlayamayanlara…
Gösterme ayrýlýk yanýný…

Biliyorum…
Bedenim çift sayýlara kadar öðrenmiþ
Bir çocuk daha…
Dilimin harflerine yabancý bir aþýk
Ve biliyorum Her kýzýn içinde
Bir Rapunzel vardýr…
Ve
Kendisini kurtarmasý için sarkýtmasý
Gereken bir saçý…
Artýk
Kýrýlýyorum en kýsa çubuk yanýmdan
Artýk süslü bir pastanýn son dilimi
Gibi…
Arta kalýyorum sen acýlarýmdan…
Yokum yenildim… Bir kez daha sana…

Aklýnda olsam ne yazar… Yanýnda olmadýktan sonra…

//Ersoy//
Sosyal Medyada Paylaşın: