Durma artık

S-özüm sana ekilen bir sýfat
Durma artýk bütün yollar sýr’at
Atýn sürdüðü yol kalbe ýrak
Ak olan kar deðil sana uçan iki kanat…

Beni seviyor musun bir çeliþki
Ýki kiþinin en deli iliþik hali
Senin bulunmadýðýn durum eki Kalp
Yalnýzlýk en içten sevginin isyanýdýr… Kal

Bana sarýldýðýn gibi sarýlma bir baþka adama
Hep vardýr uzaklaþan birini seyredende yara
Ayrýlýk kesik dudaklar býrakýr yârin aðzýna
Söylenmiþ sözler
Yardan kalan son acýdýr
Yarýma…
Yarama…

Sýð tarafa sýðacak kadar acý mirasmýþ kalana
Dediklerin önemliydi oysa bana
Ve seni anan dilime farzdý
Kýldýðým vakit büyüyüp
Sýðman aþk yanýma…

Sonunda susuldu

Aþka kazýndý týrnaklar
Nakledildi kalpler
Kal artýk tamamen bir þart/kipi
Yazdýklarým sana satýr arasý
Aranan kalp düþtü ve kýrýldý
Hepsi sen/sana aþk acýsý…

Ölülerin çýðlýklarýydý o çalan plaklar aslýnda…
Seni bulmak için koþan bir þarký
Þarttýn dilimden kaymaya
Kaya gibi içimde kalmaya
Mayalansa da için aþk tutmadý asla…

Ýçsen gözlerimden bir iç olmasan da
Kýrka bölerek acýný saklasam
Her birinde bir kýrk yýl daha kalsam
Sanmam
Sen iç’emezsin
Senden sonrakiler iç’in gidemezsin…

Yolum düþer mi sen hasret baðlarken kollarýma
Kordonumdan kesmiþken ayrýlýk beni sana
Büyümeler sana kalsýn
Ben içindeki o buruk yara…
Burkuldu aklým sana
Yatýr bütün düþlerini iyileþeyim…

Her aþk kendi katilini yaratýr
Eðer öldürürcesine sevmiþsen…

Þimdi…
Kanayan yaralarýmdan damla’yaným
Su gibi akaným
Doldurdum o susuz tasý
Ýç ve kurtar
Ýyilik deðil bu sana aþk yüreði…
Dayanmaz nasýl olsa...

Þimdi renk körüsün kalbimin
Kör deðilsin aslýnda þimdi sen…

Her zaman renksiz seveceksin...
Renk körüsün…
Çünkü sen…

Renklerde bir anlamda dilsizdir
Bana susup gitmelerini hatýrlatýr…
Her kanadýðýnda boþ yaným…

//Ersoy/

Sosyal Medyada Paylaşın: